Transport materiałów niebezpiecznych w standardowych warunkach jest zabroniony. Do ich przewozu potrzebne są uprawnienia, dostosowane pojazdy, sposoby załadunku, zabezpieczenia i oczywiście specjalne kwalifikacje dla kierowców. Dzięki spełnieniu warunków materiały ADR mogą być w bezpieczny sposób transportowane do miejsc docelowych. Czym jest ładunek ADR? Jak organizuje się przewóz takich materiałów? Kto odpowiada za prawidłową organizację transportu? Poznaj więcej informacji!
Czym jest transport ADR?
To nic innego jak konwencja lub umowa ADR, która została sformułowana w 1957 roku w Genewie. Jej postanowienia są wiążące dla ok. 50. krajów. Na jej podstawie regulowane są przewozy ładunków niebezpiecznych, by unikać niepożądanych następstw transportu i wpływu na ludzi czy środowisko naturalne. Oczywiście skrót ADR stosowany jest też do oznaczania ładunku i umieszcza się go na pojeździe przewożącym materiał niebezpieczny.
Co to jest ładunek niebezpieczny ADR?
Konwencja ADR jest nowelizowana co 2 lata, by zawsze uwzględniała aktualne przepisy i nowe substancje pojawiające się na rynku. Jakie wymagania musi spełniać ładunek niebezpieczny, by można go było zaliczyć do kategorii ADR? Przede wszystkim są to takie materiały, które mogą stanowić zagrożenie dla środowiska naturalnego, ludzi, zwierząt oraz mienia. Aby tego uniknąć, konieczne jest zrealizowanie przewozu w sposób bezpieczny, który uniemożliwi np. przedostanie się substancji do środowiska.
Klasyfikacja ładunków niebezpiecznych ADR?
Wszystkie ładunki niebezpieczne objęte konwencją ADR są pogrupowane na klasy:
klasa 1 |
materiały wybuchowe |
klasa 2.1 |
gazy palne |
klasa 2.2 |
gazy niepalne |
klasa 2.3 |
gazy trujące |
klasa 3 |
materiały ciekłe zapalne |
klasa 4.1 |
materiały stałe zapalne |
klasa 4.2 |
materiały samozapalne |
klasa 4.3 |
materiały niebezpieczne w zetknięciu z wodą |
klasa 5.1 |
materiały utleniające |
klasa 5.2 |
nadtlenki organiczne |
klasa 6.1 |
materiały trujące |
klasa 6.2 |
materiały zakaźne |
klasa 7 |
materiały radioaktywne |
klasa 8 |
materiały żrące |
klasa 9 |
pozostałe niebezpieczne |
W praktyce ładunek ADR jest najczęściej produktem rynku chemicznego, farmaceutycznego, petrochemicznego czy górniczego. Właśnie takie ładunki najczęściej pojawiają się na drogach w Polsce i reszcie świata. Można do nich zaliczyć:
- paliwa;
- fosfor biały;
- azbest;
- dynamit.
Kto może transportować materiały niebezpieczne ADR?
Według umowy ADR odpowiedzialność za bezpieczeństwo transportowanych ładunków spoczywa na przewoźniku i nadawcy. Te dwa podmioty powinny zastosować wszystkie niezbędne procedury i sposoby zabezpieczania materiałów niebezpiecznych przed zrealizowaniem transportu.
Jakie wymagania stawiane są nadawcy i przewoźnikowi? Absolutnie pierwszą czynnością jest poprawne sklasyfikowanie. Ładunki ADR muszą zostać przyporządkowane do właściwej klasy oraz podgrupy. Na tej podstawie tworzona jest tablica ADR umieszczana na pojeździe realizującym przewóz ładunków niebezpiecznych oraz strefie załadunkowej (np. na cysternie). Poza tym strona nadająca materiał i przewoźnik są zobowiązani do posiadania wszystkich niezbędnych dokumentów przewozowych dotyczących ładunku, zezwoleń oraz potwierdzeń sprawności technicznej taboru.
Umowa ADR zobowiązuje strony zaangażowane w nadanie ładunku niebezpiecznego do wyboru pojazdu i opakowań niezbędnych do jego realizacji. Może chodzić o cysterny na ciecze lub gazy, ale też pojemniki na towary jednostkowe np. odpady medyczne o charakterze zakaźnym. Konieczne jest też dokonanie zgłoszenia zamiaru realizacji takiego transportu. Najczęściej takie zgłoszenie powinno zostać przekazane do odpowiedniej placówki najpóźniej 5 dni przed rozpoczęciem przewozu.
Transport ADR – jak się odbywa?
Oczywiście zapewnienie odpowiednich warunków dla ładunków ADR obejmuje też powierzenie transportu wykwalifikowanym kierowcom. Osoba prowadząca pojazd transportujący materiały niebezpieczne musi mieć uprawnienia ADR. W jego skład wchodzi zdany egzamin na kursie ADR oraz specjalne „prawo jazdy”, czyli dokument potwierdzający uprawnienia do przewożenia ładunków niebezpiecznych.
W przypadku pojazdu musi on być wyposażony w dodatkowe akcesoria. Ich skład zależny jest od klasy ładunku ADR. Jednak można powiedzieć, że w większości przypadków taki dodatkowy ekwipunek zawiera:
- dwie gaśnice (najczęściej proszkowe 6kg);
- dwa znaki ostrzegawcze stojące;
- akcesoria ochrony osobistej;
- łopatę oraz pojemnik konieczne do zebrania materiałów sypkich.
Czy firma LOGIT oferuje transport ładunków niebezpiecznych?
Wobec tak rygorystycznych obostrzeń transport ADR nie zalicza się do najprostszych zadań. Dlatego wybór przewoźnika jest absolutnie podstawowym, ale też wymagającym zadaniem stojącym przed nadawcą towaru niebezpiecznego. Aby uniknąć trudności w czasie przewozu i nieprzyjemnych niespodzianek zalecamy skorzystanie z usług renomowanej firmy transportowej. Zapewniamy swoim klientom wszystko, co niezbędne do prawidłowego, bezpiecznego i sprawnego przetransportowania ładunków ADR w wybrane miejsca. Zapraszamy do kontaktu i ustalenia szczegółów!